Trekking i cross, czyli rowery na kołach 700c
foto: Tubus
To bardzo charakterystyczne pojazdy nawiązujące zarówno do rowerów MTB jak i szosowych. Wielkość obręczy, a w przybliżeniu także całych kół, jest taka sama jak w rowerach szosowych, czyli 700c.
Zastosowane są jednak nieco obszerniejsze opony (szersze niż 27 mm) pozwalające na jazdę nie tylko po gładkich szosach, ale i gorszych drogach, a nawet bezdrożach. Geometria roweru trekkingowego przypomina nieco rower górski, przez co TREKKING łatwo się prowadzi i poprawia błędy kierującego.
Rower trekkingowy z reguły zapewnia bardziej wyprostowaną pozycję, wygodniejszą na krótszych dystansach, a rowerzysta większą część swojej masy opiera na siodełku, a nie na stopach. Wśród tej grupy rowerów wyróżnia się klasa CROSS - są to rowery o bardziej sportowym zacięciu, do bardziej intensywnego używania. Do tej kategorii zaliczyliśmy także rowery z pogranicza szosy i terenu SZOSA/CROSS, czyli tzw. hybrydy. To rowery łączące cechy roweru crossowego, a więc koła 700c, łatwą do ujeżdżania geometrię ramy i gładkie, przeznaczone do poruszania się po lepszych drogach opony. Odróżniliśmy je od czysto szosowego rodzeństwa, bo są mniej zdeklarowanymi wymiataczami szos. Klasa TREKKING to rowery na kołach 700, ale wyposażone w zaawansowany technologicznie osprzęt reprezentowany przez 24-27- biegowy napęd. Rowery klasy ATB/TREKK są identyczne, jeśli chodzi o złożenia konstrukcyjne, ale skromniejsze technologicznie, co objawia się np. 21-biegowym napędem. Zdarzają się wśród nich także modele na kołach 26”.
Plusy:
- niewielkie opory toczenia,
- bardzo duża uniwersalność,
- przyjazna niesportowcom pozycja.
Minusy:
- znaczny ciężar w pełni uzbrojonego w błotniki, bagażnik i oświetlenie roweru,
- praktycznie niezdatne do uprawiania sportu,
- węższe niż w rowerze górskim opony uniemożliwiają jazdę po kamienistych dróżkach i ścieżkach i zapewniają daleko mniejszy komfort poza asfaltem.